Dereceli Puanlama Anahtarı ve Puanlama Anahtarından Elde Edilen Puanların Karşılaştırılması

Yusuf KASAP & Nuri DOĞAN

doi:https://doi.org/10.29329/tayjournal.2021.489.05

Original article | TAY Journal 2021, Vol. 5(1) 95-117

Dereceli Puanlama Anahtarı ve Puanlama Anahtarından Elde Edilen Puanların Karşılaştırılması

Yusuf KASAP & Nuri DOĞAN

pp. 95 - 117 | DOI: https://doi.org/10.29329/tayjournal.2021.489.05 | Manu. Number: tay journal.2021.005

Published online: June 28, 2021 | Number of Views: 29 | Number of Download: 245

Save PDF

Abstract

Bu araştırmada, puanlama anahtarı ile son yıllarda yaygın olarak kullanılan dereceli puanlama anahtarının karşılaştırılması amaçlanmıştır. Bu amaçla, araştırma bu alandaki geleneksel değerlendirme yaklaşımı olarak puanlama anahtarıyla değerlendirme, yeni değerlendirme yaklaşımı olarak dereceli puanlama anahtarıyla değerlendirme, öz değerlendirme, akran değerlendirme ve anketle sınırlandırılmıştır. Dereceli puanlama anahtarı ve puanlama anahtarıyla öğrencilerin başarılarının değerlendirilmesi durumu karşılaştırılmıştır. Bu karşılaştırmada öğrencilerin akademik başarıları dikkate alınmıştır. Puanlama anahtarı ve dereceli puanlama anahtarından elde edilen puanlar arası tutarlığa bakılarak, bu iki yöntemin güvenirlikleri karşılaştırılmıştır. Ayrıca, bazı anket sorularıyla öğrencilerden öz değerlendirme, akran değerlendirme ve öğretmen değerlendirmesiyle ilgili düşüncelerini yazmaları istenmiştir. Araştırmanın bulgularına göre, puanlama anahtarı ve dereceli puanlama anahtarından elde edilen değerlendirme sonuçları arasında anlamlı fark vardır. Buna karşın, akran değerlendirme ve öz değerlendirme sonuçları arasında anlamlı fark bulunmamıştır. Araştırmanın bulgularından diğeri ise; puanlama anahtarı ve dereceli puanlama anahtarıyla elde edilen puanların diğer puanlama tekniklerinden elde edilen puanların ortalamasıyla korelasyonlarının hesaplanması sonucunda dereceli puanlama anahtarından elde edilen korelasyon biraz yüksek çıkmıştır. Son bulgu olarak da bireylere uygulanan anketler sonucunda kullanılan dereceli puanlama anahtarındaki ölçütlerin öğrenciler tarafından bilinmesi öz değerlendirme, akran değerlendirme yaparak sorumluluk almalarını sağlamakla birlikte, öğrenciler sınavda sorulan soruları cevaplarken sorudaki cevaplama ölçütlerini bilmelerinden kaynaklı olarak soruyu daha doğru algıladıklarını ve cevapladıklarını belirtmektedirler.

Keywords: Puanlama Anahtarı, Rubric, ÖzDeğerlendirme, Akran Değerlendirme, Peer assessment

How to Cite this Article?

APA 6th edition
KASAP, Y. & DOGAN, N. (2021). Dereceli Puanlama Anahtarı ve Puanlama Anahtarından Elde Edilen Puanların Karşılaştırılması . TAY Journal, 5(1), 95-117. doi: 10.29329/tayjournal.2021.489.05

Harvard
KASAP, Y. and DOGAN, N. (2021). Dereceli Puanlama Anahtarı ve Puanlama Anahtarından Elde Edilen Puanların Karşılaştırılması . TAY Journal, 5(1), pp. 95-117.

Chicago 16th edition
KASAP, Yusuf and Nuri DOGAN (2021). "Dereceli Puanlama Anahtarı ve Puanlama Anahtarından Elde Edilen Puanların Karşılaştırılması ". TAY Journal 5 (1):95-117. doi:10.29329/tayjournal.2021.489.05.

References

Açıkgöz, Ün. K. (2002). Aktif öğrenme. İzmir: Eğitim Dünyası Yayınları. [Google Scholar]
Airasian, P. W. (1994). Classroom Assessment. Second Edition. New York: McGraw Hill. [Google Scholar]
Airasian, P. W. & Russel, M. K. (2008). Classroom assessment. Concepts applications. USA: McGraw-Hill. [Google Scholar]
Anderson, R. S. (1998). New Directions for Teaching and Learning Changing The Way, We Grade Student Performance: Classroom Assesment and New Learning Paradigm, Editors: Bruce W. Speck. [Google Scholar]
Arslan, M. Metin ve Eraslan, Levent. (2003). Yeni Eğitim Paradigması ve Türk Eğitim Sisteminde Dönüşüm Gerekliliği Milli Eğitim Dergisi, sayı:160, Ankara. https://dhgm.meb.gov.tr/yayimlar/dergiler/Milli_Egitim_Dergisi/160/arslan-eraslan.htm adresinden erişim 03.02.2008 tarihindedir. [Google Scholar]
Aslanoğlu, E. A.ve Kutlu, Ö. (2004). Eğitimde sunu becerilerinin değerlendirilmesinde dereceli puanlama anahtarı uygulamasına ilişkin bir araştırma. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, cilt 36, sayı:1-2. Aşkar, P. (2004). Matematik etkinlikleri bildiriler kitabı. Ankara: Matematikçiler Derneği Yayınları. [Google Scholar]
Bahar, M., Nartgün, Z., Durmuş, S., ve Bıçak, B. (2008). Geleneksel-Alternetif Ölçme ve Değerlendirme. Ankara: Pegem Yayınları. [Google Scholar]
Brookhart, S. M. (1999). The art and science of classroom assessment: The missing part of pedagogy. ASHE-ERIC. [Google Scholar]
Bursteın, L. (1991). Performance Assessment for Accountability Purposes. Chicago: Taking the Plunge and Assessing the Consequences. Paper Presented at the Annual Meeting of the American Educational Association. [Google Scholar]
Conner, C.(1991). Assesment and testing in primary School. Cambridge: The Falmer Press. [Google Scholar]
Crocker. L. & Algine, J. (1986) Introduction to clasicial and modern test theory. New York: Holt. Rinehart and Winston Dikli, S. (2003). Traditional and alternative assessments. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 2(3), 13-19. [Google Scholar]
Doğan, N. ( 2007). ‘’Yazılı Sınavlar’’. Eğitimde ölçme ve değerlendirme. Ankara: Pegem Yayınları. [Google Scholar]
Doğan, N., Parlak, B. (2014). Dereceli Puanlama Anahtarı ve Puanlama Anahtarından Elde Edilen Puanların Uyum Düzeyleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi (H. U. Journal of Education) 29(2), 189-197 [Nisan 2014] [Google Scholar]
Doğan, D., Anadol, H.Ö. (2018). İlköğretim Online, 2018; 17(2): s.1066-1076. [Online]:http://ilkogretim-online.org.tr doi 10.17051/ilkonline.2018.419355 [Google Scholar]
Ertürk, S. (1998). Eğitimde Program Geliştirme. Ankara: Meteksan A.Ş. [Google Scholar]
Haladyna, T. M. (1997). Writing test item to evaluate higher order thinking, USA: Altyn & Bacon. [Google Scholar]
Mabry, L. (1999). A critical guide to altemative assessment. California: Convin Press INC. [Google Scholar]
Milli Eğitim Bakanlığı (MEB), (2003). Öğrenci merkezli eğitim uygulama modeli. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı Yayını, Milli Eğitim Basımevi. [Google Scholar]
Moskal, B. M. (2000). "Scoring rubrics: What, when and how?" Practical assessment, Research & Evaluation, 7 (3) [Google Scholar]
Kutlu, Ö., Doğan, C., D. ve Karakaya, İ. (2008). Öğrenci Başarısının Belirlenmesi. Ankara: PegemA Yayıncılık. Popham, J. W. (1997). What’s wrong and what’sright with rubric. Educational Leadership. 55, (2), 12 [Google Scholar]
Senemoğlu, N. (2004). Kuramdan uygulamaya gelişim, öğrenme ve öğretim. Ankara: Gazi Kitapevi. [Google Scholar]
Şimşek, H. (1997). 21. Yüzyılın eşiğinde paradigmalar savaşı: Kaostaki Türkiye. İstanbul: Sistem yayıncılık. [Google Scholar]
Tekin, H.(1996). Eğitimde ölçme ve değerlendirme. Ankara: Yargı Yayınları [Google Scholar]
Turgut, M. F., ve Baykul, Y.(2011). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme. Ankara: Pegem Yayınları Onbirinci Baskı. [Google Scholar]
Wiggins, G.P. (1993). Educative assessment: Designing assessments to inform and improve student performance. San Francisco: Jossey-Bass. [Google Scholar]

Volume 5 Issue 1

June 2021

All Articles